Ἡ ἡμέρα τῆς Θεᾶς [3] –Ἐπιφάνεια-ὑλοποίησις

Καπακωτὴ ψωλαριστή ἀπὸ τὸ ἄλλο τὸ καυλί

καὶ ἡ μεγάλη ἡ Θεά ἔχει τουρλώσει τὸ κωλί.

Εἶναι τοπίο βλοσσυρό μὲ χάρη σὰν τῆς στέπας

καὶ ἀπ’ τὰ πρωκτοέγκατα βγαίνj ἄρωμα γυναίκας.

Ἕνα τὸ κωλομέρι καὶ ἡ δίαιτα ἀκριβή

γιὰ νὰ γεμίσῃ λίπος θέλει χυσιὰ πολλή.

Ἔχει ποτάμια ἱδρωτικά ὀροσειρὲς πυώδεις

κι οἱ ἄνεμοι ποὺ πνέουνε πηχτοὶ καὶ θυελλώδεις.

Τί λασπουριὰ κυματιστή σὰν ζωντανή, ἀληθινή

πάλλεται ὅλο τὸ κορμί σὰ νἄχῃ ἁρπάξει δονητή.

Πιὸ πάνω θέα ἀλγεινή τὸ Ἐλατηριοβυζί

ἔπιασε πάτο γιὰ καλά γι’ αὐτὸ κι ἀγκάλιασε τὴ γῆ.

Μᾶζα στυγνὴ καὶ φονική τηλεκατεύθυνομενή

σὰν ὑπερόπλο μυστικό ἀκτῖνα ἐψιλονική.

Στοῦ κώλου σου τὴ λασπουριά μαθήματα χημείας

πῦον, χυσιό, ἱδρώς, σκατό σὲ ἔκρηξι εὐωδίας.

Τί γλείφεσαι μωρὴ χονδρή; δὲν σὲ γαμῶ -σοῦ τό ’χω πῇ

νὰ πᾷς σὲ wicca τελετή νὰ σοῦ γυαλίσουν τὸ σουφρί.

Νὰ κάνουνε χυσοχοές νὰ ἐναγνισθοῦνε ὅλοι

καὶ ἀπὸ ψωλίδια ὅσα θές, ψωλή; νὰ φάν’ κι οἱ κῶλοι...